ใครหรือ ?? ที่รักเราจริง

ใครหรือ??ที่รักเราจริง

เคยไหม   ที่   เสียน้ำตา ให้กับ  คนที่บอกว่ารักเรา  แต่   เค้าไม่ได้เกิดเรามา

เคยไหม ที่  ทำทุกสิ่งทุกอย่าง ให้กับ    คนที่ไม่ได้เกิดเรามา  แต่  เราบ่นนักบ่นหนาว่ารักเขาอย่างนั้นอย่างนี้

  และ   เคยไหม  เคยถามตัวเองดูบ้างไหม  ว่า   ทุกวันนี้ เรากำลังให้ความสำคัญกับใคร จนหลงลืมใครไปบ้างหรือเปล่า  

และ ถ้าเป็นเช่นนั้น คุณจะทำยังไง  ลองถามใจตัวของคุณดู

                 ผู้เขียนเคยอ่านเจออยู่บล็อคหนึ่ง  จึงได้หยิบยกมาให้อ่านกัน  ลองมาอ่านกันดูกันดีกว่าค่ะ

"  เวลาไม่มีเงิน .... คนแรกที่คิดถึงคือ ... พ่อและแม่

แต่พอมีเงิน ... คนแรกที่คิดถึงคือ ... แฟนและเพื่อน

อยากได้รถ ... คนแรกที่คิดถึงคือ ... พ่อและแม่

แต่พอมีรถ .... คนแรกที่จะไปรับคือ ...แฟนและเพื่อน

ร้านอาหารหรูๆ บรรยากาศคลาสสิค ...มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน

อาหารบนโต๊ะที่บ้าน ... มีไว้สำหรับ ...พ่อและแม่

โรงหนัง ห้างสรรพสินค้า มีไว้สำหรับ ... แฟนและเพื่อน

ทีวี และ สวนหน้าบ้าน มีไว้สำหรับ ... พ่อและแม่

พ่อและแม่ ... คิดบัญชีค่าใช้จ่ายก่อนนอน เพื่อความอยู่รอดของลูก

ลูก ... นอนคุยโทรศัพท์ เล่นอินเตอร์เน็ทก่อนนอน เพื่อให้หลับฝันดี

เวลาเรามีความสุข เรามักคิดถึง ....แฟนและเพื่อน

เวลาเรามีความทุกข์ ... คนที่กังวลและเศร้าสลดใจ ...คือ พ่อและแม่

เวลาประสบความสำเร็จ ... เรามักจะมองหา แฟนและเพื่อน

เพื่อนัดเลี้ยงฉลองสังสรรค์

แต่คนที่ดีใจที่สุดคือ พ่อและแม่ ...เรากลับมองข้ามไป

ลูก ... ไปรื่นเริงตามโรงหนัง เธค ผับ โต๊ะสนุ๊ก

พ่อแม่ ... กำลังทำงานหรือนอนหลับเก็บแรงไว้ทำงานหาเงิน

เพื่อแลกกับความสุขของลูก ...อยากให้ลูกได้เรียนสูงๆ

เวลาแต่งงาน คนที่เป็นธุระหาสินสอดทองหมั้นให้ คือ ...พ่อและแม่

ส่วนคนที่มีความสุข คือ ...ลูก

พ่อแม่ ... ตำหนิตักเตือน บางครั้งมีอารมณ์บ้าง ...ก็เพื่อให้ลูกได้ดี

แต่...ลูก คิดว่าสิ่งที่พ่อและแม่พูดเป็นแค่เรื่องไร้สาระ

พ่อและแม่ ... เป็นผู้ฟันฝ่าปัญหาพันประการ เพื่อ ...ลูก

แต่พอลูกมีปัญหามา คิดได้แค่ ท้อถอย หดหู่ อยากตาย

พ่อและแม่ ... คือผู้ที่ปกป้องลูกจวบจนชีวิตจะหาไม่ "

แต่ถ้าเรานึกย้อนมองดูอีกครั้ง  เราอาจจะต้องถามตัวเองว่า แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรอยู่  ใช่ไหม???

 หลายๆคนที่ได้อ่าน ก็คงนึกเช่นเดียวกันหมด ว่าที่ผ่านมาเรามัวไปทำอะไรอยู่  เรากำลังละเลยคนที่เค้ารักและสนใจเรามากที่สุดหรือเปล่า  ถ้าเรารู้ตัวแล้วว่า เรากำลังละเลยท่านไป  เราก็ควรหันมาให้ความสนใจ และใส่ใจท่าน เพราะสักวันนึง เราอาจจะเหลือแค่รูปถ่าย 2 ใบ ตั้งอยู่ โดยที่ไร้อ้อมกอดที่อบอุ่น ไร้เสียง ไร้คำพูด ที่ถามเราว่า ทำอะไรอยู่  กินข้าวหรือยัง เหนื่อยไหมลูก  เรียนเป็นไงบ้าง ทำงานเป็นยังไงบ้าง  ณ วันนี้เรายังมีท่านอยู่ เราก็ควรทำทุกอย่างให้ดีที่สุด  ทำให้ท่านรู้ว่าท่านคือคนสำคัญสำหรับเรามากที่สุด  และ กอดท่านแน่นๆสักครั้ง แล้วบอกว่า ลูกรักพ่อกับแม่ค่ะ แค่นี้ก็ดีมากพอแล้ว

                                          แพรวพรรณ  รัตนหิรัญ                                    

01/07/2555      เวลา   18.41น.